YILDIZLARDA UYKU
Şehre çöken karanlık
Sokakta bir adam gördü.
Kattı adamı önüne
Evine götürdü.
Adam dinlendi biraz,
Sofraya oturdu.
Yemeklerini yediler,
Annesi çocuğu yatırdı.
Şehre çöken karanlık
Her gece başucunda
Yalnız korkan çocuğa
Masallar anlatırdı.
O gece garip bir şey oldu:
Karanlık uzandı göğe,
Gökten bir yıldız aldı,
Odaya getirdi.
Boşlukta dönen yıldız
Işık ışık bölündü.
Renkli maytaplar gibi
Çocuğun üstüne döküldü.
Çocuk hemen uyudu
Uykusunda güldü.
Behçet NECATİGİL
15 Mayıs 2014 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kategoriler
- Ahmet Hamdi Tanpınar
- Akrostiş Şiirler
- Ali Erdem Ural
- Arif Dino
- Atilla İlhan
- Behçet Necatigil
- Bülent Ecevit
- Cahit Sıtkı Tarancı
- Can Yücel
- Enis Akın
- Fatin Hazinedar
- İbrahim Sadri
- Kaan İnce
- Mehmet Akif Ersoy
- Namık Kemal
- Necip Fazıl Kısakürek
- Populer Şiirler
- Rıfat Ilgaz
- Rıza Tevfik Bölükbaşı
- Sait Faik Abasıyanık
- Salih Bolat
- Şennur Sezer
- Victor Hugo
- Yahya Kemal Beyatlı
- Zerrin Taşpınar
- Ziya Paşa
- Zübeyir Kındıra
0 yorum:
Yorum Gönder