Mayıs Başı

Mayıs Başı
Şimdi herşey sevmek fiilini çekiyor 
O eşsiz gülleriyle işte mayıs başı 
Aşk: neşeli, kederli, günücü ve yakıcı 
Yanık yanık söyletiyor yeşeren ormanları 
Gövdesine bir dilek kazıdığım ağaçtan 
Mırıltılar geliyor ve ağaçcık doğaçtan 
Yaratısı sanarak yineliyor durmadan 
Geçen güzde göğsüne çizdiğin istenceyi 
Alaycı alakarganın dalga geçtiği mağara 
Kaşlarını oynatıp gülümsüyor ormana 
Hava aşka değin titreşimlerle dolu 
Öyle göklü ve körpe, seven, mis kokulu 
Sevdalı yoncalarsa göğe göndermiş onu 
Ve güneş adım adım dolanırken kubbeyi 
Esrik çayır kokular döküyor dörtbir yana 
Öpücükler açıyor dönüp gelen bahara 
'Seni seviyorum' diyen mırıltıyla kırda 
Safransarı, gökmavi, lal rengi ve erguvan 
Gölcüklerin üstünde, otlaklarda, koyakta 
Binbir renkte benekler oluşturuyor orda 
Kokusunu savurup saklıyor çiçeğini 
Sanki kırın telaşlı, tatlı iletileri 
Yaygaracı aşkının yazdırdığı pus'lalar 
Papyadan bir altlığa izlerini yaymışlar 
İncecik sesleriyle küçük kuşlar ormanda 
Şarkıcıklar söylüyor peri kızlarına 
Tatlı bir sır veriliyor gölgelikte herkese 
Seviyor ve söylüyor herşey bunu sessizce 
Sanki yanan güneyde, batıda ve kuzeyde 
Ve altın ışıklarla günün doğduğu yerde 
Çiçekli çit, sarmaşık ve şakırdayan pınar 
Ve tepeler ve gölgeler ve o sonsuz tarlalar 
Dört rüzgarın düzdüğü bir dörtlük söylüyorlar

Victor Hugo