PARMAKLIĞIN ÖTESİNDEN - I -

PARMAKLIĞIN ÖTESİNDEN - I - 


İnsanları alabildiğine sevmeyi, 
Bırakmazlar yanına. 
Böyle çekersin cezasını 
Üç duvar bir kapı arasında; 
Onlardan ayrı 
Böyle onlardan uzak. 
Yasak sana,boylu boyunca sokaklar, 
Bahçeler, yalı kahveleri. 
Dostlara şimdi mektup değil, 
Bir selam yasak! 
Kapılar demir sürgülü,çifte kilitli, 
Kapalı, hürriyete giden yollar; 
İçerdeki içerde mahzun, 
Dışardaki dışarda. 
Buradaki her şey sade: 
Ekmek ve su,düşünceler... 
Emirler çeşitli: 
Kapıda kilik,emir, 
Uzakta düdük,emir, 
Emir, dışarda dikilen nöbetçi. 
Hürriyeti çoktan unuttum, 
O yemyeşil masalların kızıdır 
Eskiden sevilmiş. 
Bir ince hastalıktır olsa olsa, 
O şimdi ciğerlerimde. 
Şu pencereye verdim kendimi, 
Bütün üzüntülere karşılık, 
Boğazın suları üzerinden  
Karşı sırtlara açılmış pencereye. 
Üsküdar’ı bilmezdim eskiden, 
Burada ısınıverdi kanım. 
Vurgunum şu Kızkulesi’ne; 
Ne de şirin görünüyor 
Uzaktan Karacaahmet; 
Hiç de söyledikleri gibi değil, 
Bana düşündürmüyor ölümü. 
   

Rıfat ILGAZ