Şehirlerin Dışından

Şehirlerin Dışından

Kalk, arkadaş, gidelim 
Dereler yoldaşımız, 
Dağlar omuzdaşımız. 
Dünyayı seyredelim, 
Şehirlerin dışından. 
Esmerden, sarısından, 
Kaçalım, kurtulalım 
Haydi yürü, bulalım, 
Kat kat çıkmış evlerin, 
O cam gözlü devlerin 
Gizlediği alemi 
Bir tüy gibi yel alsın, 
Bir dal gibi sel alsın, 
Bizden, menhus elemi. 
Attığımız naralar, 
Yol açsın karanlıkta. 
Çeksin bizi mağaralar, 
Bir derin ormanlıkta. 
Öttürüp sert bir islik, 
Yılanları çağralim. 
Peşinden çığlık çığlık, 
Çakallara bağralım, 
Otelim baykuşlarla. 
Kızıl aksam üstleri, 
Hicret eden kuşlarla, 
Sema, deniz ve yeri, 
Çepçevre, iklim, iklim 
Dolaşalım, gezelim 
Yollar bizden bir izdir, 
Ne duysak sesimizdir, 
Ne görsek benzer bize. 
Hiç şaşmayan bir saat 
Gibi isler tabiat, 
Uyarak kalbimize 
Mevsimler boğum boğum,, 
Zamanın ipliğinde. 
Başı görünmez doğum, 
Sonu ölçülmez hayat... 
Hayvan, nebat ve cemaat, 
Hepsi ilk gençliğinde. 
Ölen olur, yıpranmaz; 
Giden gider, aranmaz. 
Böyle geçer ömrümüz, 
Bir gün gelir, oluruz. 
Haberimiz olmadan. 
Ve o zaman, o zaman, 
Hayat neymiş görürsün 
Bırak, keyfini sursun, 
Şehirlerin, köleler 
Yeter bizi tuttuğu 
Tükensin velveleler 
Kalk arkadaş, gidelim 
İnsanin unuttuğu 
Allah’ı zikredelim; 
Gül ve sümbül hırkamız, 
Sulular, kuşlar, halkamız...

Necip Fazıl Kısakürek