Uyan Yarim

Uyan Yarim

Uyan yarim, uyan, söndü yıldızlar, 
Gün, karşı tepeden doğmak üzredir. 
Her sabah güneşi seyreden kızlar, 
Mahmur gözlerini oğmak üzredir. 

Uyan yarim, sesler geldi derinden, 
Karanlık oynadı, koptu yerinden; 
İlk ışık, kapının eşiklerinden, 
Şimdi bir gölgeyi koğmak üzredir. 

Sevgilim, kapımı çaldı aydınlık, 
Baygın gözlerimi aldı aydınlık, 
İçimde tıkandı, kaldı aydınlık, 
Bu aydınlık beni boğmak üzredir. 

1923

Necip Fazıl Kısakürek