Anneme Mektup
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Gözlerim kapanıp daldığım zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.
Son günüm yaklaştı görünesiye,
Kalmadı bir adım yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim
Necip Fazıl Kısakürek
5 Mayıs 2014 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kategoriler
- Ahmet Hamdi Tanpınar
- Akrostiş Şiirler
- Ali Erdem Ural
- Arif Dino
- Atilla İlhan
- Behçet Necatigil
- Bülent Ecevit
- Cahit Sıtkı Tarancı
- Can Yücel
- Enis Akın
- Fatin Hazinedar
- İbrahim Sadri
- Kaan İnce
- Mehmet Akif Ersoy
- Namık Kemal
- Necip Fazıl Kısakürek
- Populer Şiirler
- Rıfat Ilgaz
- Rıza Tevfik Bölükbaşı
- Sait Faik Abasıyanık
- Salih Bolat
- Şennur Sezer
- Victor Hugo
- Yahya Kemal Beyatlı
- Zerrin Taşpınar
- Ziya Paşa
- Zübeyir Kındıra
0 yorum:
Yorum Gönder