Aydınlık

Aydınlık

Uyan yârim, uyan, söndü yıldızlar, 
Gün, karşı tepeden doğmak üzredir. 
Her sabah güneşi seyreden kızlar, 
Mahmur gözlerini oğmak üzredir. 

Uyan yârim, sesler geldi derinden, 
Karanlık oynadı, koptu yerinden; 
İlk ışık, kapının eşiklerinden, 
Şimdi bir gölgeyi kovmak üzredir. 

Sevgilim, kapımı çaldı aydınlık, 
Baygın gözlerimi aldı aydınlık, 
İçimde tıkandı, kaldı aydınlık, 
Bu aydınlık beni boğmak üzredir.

Necip Fazıl Kısakürek