Ben

Ben

BEN, kimsesiz seyyahı, meçhuller caddesinin... 
BEN, yankısından kaçan çocuk kendi sesinin... 
BEN, sırtında taşıyan işlenmedik günahı; 
Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı... 
BEN, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların; 
BEN tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların... 
BEN, kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda; 
Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda... 
BEN, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir; 
Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir... 
BEN Allah diyenlerin boyunlarında vebal; 
BEN bugünküne mazi, yarinkine istikbal... 
BEN, BEN, BEN; haritada deniz görmüş, boğulmuş; 
Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş... 
Hep BEN, ayna ve hayal, hep BEN, pervane ve mum; 
Ölü ve Münker-Nekir, başdönmesi uçurum...

Necip Fazıl Kısakürek