Mors

Mors
Gördüm o biçiciyi, işinin başındaydı tarlada 
Kesip biçerek ilerliyordu kocaman adımlarla 
Batan günün kızıllığı geçiyordu iskeletin içinden 
Karanlıkta her nesne titrer ve gerilerken 
Tırpandaki yalazı izliyordu insanoğlu 
Ve utku kemerleri altında görkem dolu, 
Utku esriği utkunlar devriliyordu peşpeşe 
O güzelim Babil'i çeviriyordu çöle 
Tahtı darağacına, sehpayı saltanata 
Gülleri gübreye, çocukları kuşa 
Hazinleri küle, anaların yaşını sele döndürüyordu 
Haykırıyordu kadınlar: geri ver çocuğumuzu 
Sen alıp gidesin diye mi dünyaya getirdik biz onu? 
Yeryüzünü feryatlar kaplamıştı dört yandan 
Etsiz parmaklar fışkırıyordu sefalet yataklarından 
Buzlu bir yel uğulduyordu yüzbinlerce kefende 
Kara tırpan altında çılgına çevrilen kitle 
Karanlıkta benziyordu kaçan bir korkmuş sürüye 
Çiğnediği her yerde herşey ürkü, yas ve gece! 
Arkada, alnı tatlı bir ışıkla yıkanan melek 
Ruhların demetini taşıyor gülümseyerek

Victor Hugo